آنتی سایکوتیک (ضد روانپریشی)های جدید
نسل جدید داروهای ضد روانپریشی که از دهه نود میلادی به عرصه ی درمان وارد شده اند دارای عوارض کمتر و تاثیرات بیشتری نسبت به داروهای کلاسیک هستند.و موجب این شده اند که بیماران سایکوتیک و دوقطبی بتوانند کارایی خود را در خانواده و جامعه حفظ کنند و نرخ بستری شدن آنها ماهش یابد.ریسپریدن،الانزاپین،آریپی پرازول،آسناپین،زیپراسیدون،ایلوپریدون،لوراسیدون،پیماوانسرین و کلوزاپین از معروفترین این داروها هستند.برخی از آنها علاوه بر نقش معمول آنتی سایکوتیک بودن خود نقشهای دیگری هم دارند مثلا:پیماوانسرین در سایکوز بیماران پارکینسونی،کلوزاپین در اسکیزوفرنی مقاوم به درمان،ریسپریدون در اختلالات اوتیسم و بیش فعالی کودکان،لوراسیدون(لاتودا)در فاز افسردگی بیماران دوقطبی،اولانزاپین در درمان اختلال بی اشتهایی عصبی و ترانکوپین بعنوان یک سداتیو(خواب آور) قوی نیز بکار میروند.مهمترین عوارض آنتی سایکوتیکهای جدید،بالا بردن قند و چربی خون و احتمال ایجاد دیابت تیپ دو،و عوارض قلبی همچون افزایش فاصله QTدر نوار قلبی می باشد.
