دارودرمانی

هالوپریدول فقط ضد روانپریشی نیست

۲۳ خرداد, ۱۳۹۵ دکتر پرویز علی وردی 808

گاهی روانپزشکان برای کمک به بهبود سریعتر مراجعین، هالوپریدول را در دوز کم(قرص نیم میلی گرمی) تجویز می کنند که بیماران بعد از مطالعه بروشور دارویی یا تحقیق در ویکی پدیا و سایر صفحات اینترنتی که اطلاعات ناقصی به آنها میدهند،دچار ترس و تشویش می گردند که مگر آنها دچار روانپریشی هستند که این دارو برایشان نسخه شده است؟و یا تصور می کنند ممکن است با خوردن این قرص دچار شیزوفرنی یا بیماری دوقطبی گردند.غافل از اینکه این دارو در دوز کم(نیم میلی گرم) برای درمان اضطرابهای منتشر،وسواس،لکنت زبان،تیکهای حرکتی و صوتی و موارد بیشمار دیگر نیز کاربرد دارند و ممکن است مشکل بیمار را بطور ریشه ای حل نمایند

دپاکین فقط داروی ضد تشنج نیست

۱۹ خرداد, ۱۳۹۵ دکتر پرویز علی وردی 792

هر دارویی در پزشکی مصارف چندگانه در رشته های مختلف دارد.از جمله ی این داروها قرص دپاکین(Depakine) است که تنها مختص بیماری صرع و تشنج نیست. این دارو در درمان اختلالات رفتاری و خلقی مانند:عصبانیت و تحریک پذیری،عدم کنترل تکانه ها،اضطرابهای شدید،افسردگیهای مقاوم به درمان،نوسانات خلقی،سردردهای عصبی و میگرنی،اختلال سلوک و بیش فعالی در کودکان و موارد بسیار دیگر کاربرد دارد.بنابرین لازم است به روانپزشک خود اعتماد کنید و تا حصول نتایج مفید درمانی که منجر به یک زندگی بالنده تر و سالمتر در شما می گردد با وی همکاری داشته باشید.البته هر دارویی دارای عوارض احتمالی مخصوص به خود نیز می باشد که چنانچه به موقع با روانپزشک خود در میان بگذارید حتما راه چاره ای برای ان به شما ارایه خواهد نمود.

آیا داروی اعصاب اعتیاد آور است؟

۱۵ خرداد, ۱۳۹۵ دکتر پرویز علی وردی 326

بسیاری از مردم به خاطر ترس از وابستگی و اعتیاد به داروهای اعصاب از مصرف آنها و مراجعه به روانپزشک اجتناب می کنند در حالیکه خودشان خودسرانه به مصرف داروهای تسکین بخش که اعتیاد اورند مشغول می گردند.داروهای اعصاب به دو دسته اعتیاد آور و درمان کننده تقسیم میگردند و روانپزشکان با تجویز صحیح و علمی داروی درمان کننده سعی می کنند بیمار را در طول دوره درمان معین و تعریف شده به بهبود قطعی و پایدار برسانند

آیا بیماریهای اعصاب و روان درمان قطعی دارند؟

۱۳ خرداد, ۱۳۹۵ دکتر پرویز علی وردی 171

هر چند صحبت از قطعی بودن همه ی انواع بیماری های اعصاب و روان خصوصا آن گروه از اختلالات که ماهیت ارثی و تباه کنندگی(مانند بیماری اسکیزوفرنی ) دارند چندان واقع بینانه نیست ولی به نظر می رسد بسیاری از بیماریها و اختلالات شایعتر همچون اختلالات افسردگی ،اضطراب،وسواس و …..چنان که در آنها علاوه بر درمان دارویی از سایر روش های غیر دارویی مانند رفتاردرمانی ، شناخت درمانی ، نروفیدبک یا TMS نیز بهره گرفته شود وهمزمان سبک زندگی ( life style ) نیز تغییر یابد در آنصورت می توان امیدوار بود که نتیجه درمانی به حداکثر میزان بهره وری خود برسد.