روشهای کاربردی در مواجهه با خطر ،مهار آمیگدال

در لحظه‌هایی که صدای آژیر و انفجار، مغز و روان را فلج می‌کند، هیچ فرمانی نمی‌تواند آمیگدالا (مرکز ترس در مغز) را با منطق آرام کند. اما بدن، راه‌های قدیمی‌تر و عمیق‌تری بلد است: با نفس، با تماس، با ریتم، با جویدن و لمس ساده یک شیء کوچک. در بحران، زنده ماندن روانی یعنی بازگرداندن حضور به همین «الان»؛ یعنی به جای جنگیدن با مغز، به بدن تکیه کردن. همین تمرین‌های ساده، واگ را فعال می‌کند، سیستم ایمنی روانی را بیدار می‌کند، و اجازه می‌دهد زیر آتش، هنوز بگویی: «من هستم.»

عصب واگ قهرمان پنهان در دل بحرانها

عصب واگ پل زنده بین مغز و بدن، و کلید اصلی آرامش در بحران است؛ وقتی فعاله، ضربان قلب آرام، تنفس عمیق، گوارش روان و ذهن متمرکز باقی می‌مونن.
انسانی که واگ قوی داره، در دل بحران به جای فروپاشی، می‌تونه حضور قوی داشته باشه، درست تصمیم بگیره، و حتی مهربانی رو حفظ کنه.واگ به ما یاد می‌ده به جای جنگ و فرار، روی زانوی خود بایستیم و ریشه‌ای‌تر با زندگی روبه‌رو بشیم.
تقویت واگ یعنی تمرین آرامش، تنفس، و بازگشت به خود، نه وابستگی به عوامل بیرونی.واگ همان نیروی درونی‌ای است که ما را در طوفان‌ها، پایدار نگه می‌دارد.