-امروزه در بین همه ی داروهای ضد افسردگی و ضد اضطراب، قرص “سرترالین” که به “آسنترا” و “زولوفت” نیز مشهور است بیش از هر داروی دیگری شهرت پیدا کرده است.تاثیر ِ عالی و کم بودن عوارض این قرص باعث استقبال زیاد مردم از آن شده است.
-تا ده پانزده سال قبل روانپزشکان مجبور به تجویز داروهای سه حلقه ای و چهار حلقه ای(مانند ایمی پرامین،آمی تریپتیلین،نورتریپتیلین،ماپروتیلین) بودند.داروهایی که بعلت خشکی دهان،خواب الودگی،تاری دید،چاقی،سرگیجه و اُفت فشار خون (هنگام بلند شدن از زمین)،عوارض سنگینی را به بیمار تحمیل می کردند و بیماران از خوردن این داروها اکراه داشتند.به همین خاطر بود که در آنزمان بعضی از مردم می گفتند ما با مصرف داروی اعصاب حالمان بدتر از قبل شده است!
– خوشبختانه از حدود دو دهه ی قبل داروهایی سروتونینی(سروتونرژیک) وارد کشور ما شدند.سروتونین ماده ای است که در سلول های عصبی در مغز همه ی ما انسانها وجود دارد و موجب داشتن آرامش و خلق و خوی شاد می گردد(در علم پزشکی به این گونه مواد،ناقل عصبی یا نروترانسمیتر می گویند)
-از بین این داروها اولین دارویی که بسیار معروف گردید و به سرعت در سبدهای دارویی ِ یخچال ِ خانه ها برای خود جا باز کرد کپسول فلوکستین (یا پروزاک) بود.در جامعه اینگونه شایع شده بود که این دارو هم انسان را شاد و هم “لاغر ” میکند.برای همین بود که مصرف آن به سرعت در بین خانمها مخصوصا خانمهای خانه دار رواج پیدا کرد.استقبال از این کپسول به گونه ای بود که حتی عده ای به شوخی می گفتند که باید اسانس این دارو را در مقادیر بزرگ تهیه کرد و در سد کرج ریخت تا از طریق لوله های آب آشامیدنی به همه ی مردم تهران برسد تا شادمانی عمومی ایجاد گردد.بعضی شرکتهای دارویی هم بجای جمله ی معروف “هر صبح یک سیب” شعار ِ هر “صبح یک کپسول فلوکستین ” را انتخاب کرده بودند.اگرچه در عمل تاثیر شادی بخشی و استرس زُدایی دارو،واضح و قابل اثبات بود ولی تاثیر لاغرکنندگی این دارو برای همه مشهود نبود و حتی در بعضی موارد اثر معکوس هم داشت.
-هنوز که هنوز است مردم این دارو را حتی بدون مراجعه به پزشک به یکدیگر توصیه می کنند و از مصرف آن بیم ندارند.در بین اشخاصی هم که به مطب های ما روانپزشکان مراجعه میکنند خیلی ها درخواست میکنند که ما فقط همین دارو را برایشان نسخه کنیم چون در پس زمینه ی ذهن خود حس خوبی به این دارو دارند.
اما در طی چند سال گذشته داروهای سروتونینی جدیدتری هم وارد داروخانه ها شدند که قرص فلووکسامین ،سیتالوپرام ،پاروکستین ،اس سیتالوپرام و سرترالین معروفترین ِ آنها بودند.هر چند همه ی این داروها خوب و مثبت و تاثیرگزار بودند ولی در عمل و بطور معناداری قرص سرترالین توانمندیهای بیشتری برای جلب نظر مصرف کنندگان از خود نشان داد.بنده به کرات مشاهده کرده ام که با یکبار تجویز این دارو فرد مصرف کننده بدون مراجعه ی مجدد تا مدتهای طولانی این دارو را مصرف می کند و وقتی بعد از مدتها دوباره حضور پیدا میکند اِظهار می دارد که با این دارو کیفیت زندگیش بالاتر رفته و بر بسیاری از مشکلاتِ خود فائق آمده است.
جالب است که خیلی از آنها علیرغم خواست ما برای قطع دارو و اتمام دوره ی درمان ،به تداوم مصرف سرترالین اصرار دارند و می گویند که الان زندگی برایشان شیرین تر و خوشایند تر از قبل شده است و می گویند چرا باید این دارو را قطع کنیم وقتی اینهمه تاثیرات مثبت در زندگی خود می بیننم؟!!!…
-توجه داشته باشید که این نظر و خواسته ی آنها به معنای وابسته یا معتاد شدن آنها نیست بلکه آنها ادامه ی مصرف دارو را برای کارآمد تر شدن خود مفید می دانند نه اینکه بدون مصرف این دارو دچار علایم معکوس و ترک اعتیاد شده باشند .
_البته توصیه اکید ما این است که شروع -تداوم و -اتمام دارو همه و همه باید زیر نظر پزشک باشد تا هیچگونه مشکلی پیش نیاید.
_شاید در بروشورهای دارویی یا در صفحات اینترنتی لیست بالا بلندی از عوارض برای این دارو ذکر شده باشد ولی آنچه بنده در طول این سالها مشاهده کرده ام چیزی فراتر از این موارد نبوده است:
۱-حس گذرای تهوع که در دوهفته ی اول مصرف دارو بیشتر است.پزشک شما برای رفع این معضل در صورت صلاحدید، میتواند برای شما قرص متوکلوپرامید یا اوندانسترون(دمترون) تجویز کند.
۲-بیدار شدن در نیمه های شب بدون نیاز به خواب مجدد که نشان میدهد این دارو سیکل طبیعی خواب را بهم میزند.پزشک شما برای حل این مشکل می تواند یکی از داروهایی که عمق خواب(مرحله سه و چهار خواب)را زیاد می کند بطور کمکی برای شما تجویز نماید.
۳-طپش قلب که باز هم به توسط دارویی مانند پرانول قابل حل است.
۴-کاهش میل جنسی و تاخیر در ارگاسم در مرد و زن که توسط داروهای مکمل ،توسط پزشکتان قابل حل است.
۵-در مصرف بالای سه ماه،درجاتی از افزایش وزن ممکن است رخ دهد که برای آن نیز راهکارهایی وجود دارد که پزشکتان در صورت صلاحدید آنها را به شما معرفی خواهد کرد.
تشخیص افسردگی:
-برای گرفتن داروی مناسب شما ابتدا باید به یک روانپزشک مراجعه نمایید و مورد مصاحبه و ارزیابی بالینی قرار بگیرید.در کنار مصاحبه ،تستهایی برای رسیدن به تشخیص دقیق از شما اخذ خواهد شد که مهمترین آنها تست شخصیت شناسی بالینی مینه سوتا (MMPI) است که با پاسخدهی بله یا خیر به سوالات انجام میگیرد. در تصویر زیر یک نمونه از این تست که متعلق به آقایی ۴۶ ساله که دچار افسردگی و اضطراب توامان همراه با ترسهای غیرواقعی می باشد را رویت می فرمایید

یک آزمایش مهم دیگر تست نقشه ی مغزی (BRAIN MAP) یا همان (QEEG) می باشد که در واقع ثبت و تحلیل کامپیوتری امواج پنجگانه ی مغزی (آلفا-بتا- تتا- دلتا-های بتا)می باشد
نمونه هایی از نقشه مغزی را که از همان بیمار فوق بعمل امده است را در زیر می بینید
-امواج بتا(beta)و های بتا(high beta) در ایشان دچار کاهش شده اند (رنگ آبی نشانه ی کمکاری امواج مغزیست)که دلالت بر خلق پایین و افسرده ی ایشان دارد
-همچنین امواج ویژه ی تمرکز که به SMR معروفند نیز در ایشان بعلت افسردگی کاهش پیدا کرده اند
-پس از انجام آزمایشات فوق مناسبترین دارو بر اساس تشخیص بالینی پزشک و با دقت بر سوابق ،سن و جنس بیمار تجویز خواهد شد.
– موارد مصرف سرترالین:
این دارو در موارد زیر و صرفا با تجویز پزشک متخصص قابل مصرف میباشد:
۱- اختلال افسردگی ماژور (major depressive disorder).
۲- افسردگی در زنان باردار.
۳-وسواس.
۴- درمان افسردگی در بیماران دو قطبی.
۵- درمان اضطرابهای اجتماعی.
۶_اختلال بیش فعالی(ADHD).
۷- انواع فوبی ( ترسهای بیمارگونه).
۸-اختلال استرس پس از سانحه.
۹- بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی.
۱۰-انزال زودرس.
۱۱-افسردگی پیش از قاعدگی.
۱۲- انحرافات جنسی(پارافیلیا):این دارو باعث کاهش تمایلات انحرافی و تکانه های جنسی می گردد.
۱۳-اوتیسم.
– منع مصرف سرترالین:
۱-صرفا با خواندن این مطلب یا مطالب مشابه در اینترنت شروع به خوردن این دارو نکنید یا سرخود دارویی که برای دیگران موثر بوده است را مصرف نکنید.شما به همه ی ریزه کاریهای تاثیر این دارو و تداخلات آن با مواد درون بدن یا داروهای دیگر واقف نیستید.درست است که ما در دنیای اطلاعات اینترنتی زندگی می کنیم اما در رشته ی پزشکی تجربه مهمتر از دانش نوشتاری و کتابی است .شما تجربه ی کافی برای تجویز سر خود این دارو را ندارید.خواهش میکنم با سلامتی و جان خود بازی نکنید.
۲-مصرف همزمان با داروهای مهار کننده ی مونوآمین اکسیداز(MAOi) در عرض ۱۴ روز گذشته ممنوع است ( چون امکان تداخلهای خطرناک دارویی وجود دارد!!!!)مانند فنلزین-ترانیل سیپرومین -سلژیلین -ایزوکربوکسازید.
۳-مصرف همزمان با کلوزاپین(بالا رفتن ریسک تشنج ناشی از کلوزاپین)
۴- فاز سرخوشی (مانیا) در بیماران دو قطبی
۵- سه ماه اول حاملگی
۶- شیردهی
۷- نارسایی کبدی
۸- نارسایی کلیوی
۹-توجه : گاهی در بیماران زیر بیست و چهار سال در دوهفته ی اول مصرف این دارو افکار ناگهانی خودکشی گزارش شده است.پس اطرافیان باید این نشانه ها را تحت نظر بگیرند و به پزشک خود گزارش بدهند:تغییر و نوسان خلق -تحریک پذیری-عصبانی شدن- دیر به خواب رفتن -اضطراب و سرآسیمگی -خصومت بی دلیل -پرفعالیتی- حملات پانیک-
– اسامی دارو:
نام ژنریک:
serteraline
نام تجاری:
asentra
zoloft
lustral

– دوزاژ و نحوه ی مصرف سرترالین:
۱-سرترالین بهتر است با غذا (نهار)مصرف شود تا جلوی تهوع گرفته شود.همه ی داروهای سروتونینی(SSRI) در کبد متابولیزه شده و از بدن خارج می گردند.
۲- مصرف سرترالین همراه با غذا اندکی موجب افزایش جذب آن می شود.
۳-اوج تاثیر داروهای سروتونینی ۳ تا ۸ ساعت پس از خوردن دارو دیده می شود.
۴- سرترالینبهتر است صبح ها یا ظهرها مصرف شود تا خواب شب را مختل نکند.
۵-همیشه از یک مدل و یک کارخانه،داروی خود را تهیه کنید.
۶-اگر یک وعده از قرص را فراموش کردید میتوانید آن را بمحض اینکه متوجه شدید مصرف کنید ولی اگر تقریبا چند ساعتی بیشتر به مصرف وعدهٔ بعدی نمانده است این کار را نکنید و فقط قرص وعدهٔ بعدی را بخورید. در هر صورت از دوبرابر کردن قرص برای جبران وعدهٔ فراموش شده اجتناب کنید.
۷-قرص را در دمای معمولی اتاق و دور از رطوبت و نور نگه دارید.
۸-خیلی خیلی مراقب باشید که بچههای کوچک دستشان به این قرص و سایر قرصهای اعصاب نرسد.
۹-لیست همه ی داروها حتی ویتامینهای مصرفی خودتان را به پزشکتان اطلاع دهید.
۱۰-توجه داشته باشید که همیشه زیاد کردن دوز دارو مساوی با زیادتر شدن تاثیر دارو نیست و فقط ممکن است به زیاد تر شدن عوارض دارو منجر شود.
۱۱-اگر احساس کرده اید که با مصرف این دارو حالتان خوب شده است آن را ناگهانی قطع نکنید چون دچار عوارض ترک ناگهانی خواهید شد.
۱۲-توجه داشته باشید که ممکن است این دارو بطور برعکس در ابتدای درمان منجر به تیرگی شعور و کاهش هوشیاری و اختلال تفکر در شما گردد.
۱۳_ نیمه عمر داروهای سروتونینی:
نیمه عمر فلوکستین در خون از همه داروهای سروتونینی بیشتر است و به ۴ تا ۶ روز میرسد و نیمه عمر متابولیت فعال آن حتی به ۷ تا ۹ روز هم میرسد.
اما نیمه عمر سرترالین ۲۶ ساعت است.و متابولیت کمتر فعال آن نیمه عمری در حدود ۳ تا ۵ روز دارد.
– احتیاطات در مصرف سرترالین:
۱-اگر دچار آلرژی شُدید این قرص را مصرف نکنید. علایم آلرژی میتواند اینها باشد: سرفه، تنگی نفس، خس خس سینه، ورم کردن لب یا زبان یا صورت، ورم کردن گلو، خارش و قرمزی و دون دون شدن پوست، کهیر در هر نقطه از پوست.
۲- این قرص ممکن است ۴ هفته طول بکشد تا اثرات خوبش را نشان بدهد پس لطفا زود قضاوت نکرده و دارو را قطع نکنید.
اگر مبتلا به بیماری خاصی مثل فاویسم یا کولیت یا فشارخون هستید ،آن را به پزشک خود اطلاع دهید.
۳- در کودکان و نوجوانان بعلت احتمال بروز افکار خودکشی و نیز در سالمندان بعلت کارکرد ضعیفتر کبد و کلیه ، این دارو را با احتیاط مصرف کنید
عوارض سرترالین:
الف-عوارض کوتاه مدت:
این عوارض یا خودشان بتدریج برطرف میشوند و یا با یک تجویز دیگر بسرعت قابل رفع هستند.بنابرین وقوعِ آنها مجوزی برای قطعِ آنها نیست و فقط اگر خیلی شدید بود با پزشکتان تماس بگیرید.
-عوارض گوارشی یکی از شایعترین این عوارض است که بخاطر تاثیر بر گیرنده های سروتونینی سیستم گوارشی بوجود می آید(البته این عوارض هنگام مصرف سیتالوپرام کمتر از مصرف سرترالین و فلووکسامین می باشد):
۱-تهوع:معمولا گذراست و به دوز دارو بستگی دارد.
۲-مدفوع شل و اسهال:معمولا گذراست و به دوز بستگی دارد.البته این عارضه در سیتالوپرام کمتر از سرترالین است.
نکته:اگر فرد مستعد اسهال است،در بین داروهای سروتونینی ، پاروکستین(Paroxetine) بخاطر اثر آنتی کولینرژیکی و حتی یبوست زایی که دارد شاید انتخاب بهتری باشد.
۳-استفراغ
۴-نفخ شکم
۵-بی اشتهایی و کاهش وزن که بمحض شروع دارو شروع میشود و گاهی تا بیست هفته(۵ماه) ماه هم طول می کشد ولی بعد از آن،این روند متوقف و معکوس میشود و بدن شروع به افزایش وزن می کند. بیشترین میزان کاهش اشتها در ابتدای مصرف دارو ،در بین داروهای سروتونینی(SSRI) متعلق به فلوکستین است.
۶-افزایش وزن: حدود یک سوم مصرف کنندگان بتدریج دچار افزایش وزن میشوند که متاسفانه این افزایش وزن تا زمانی که دارو مصرف میشود ادامه دارد و با ورزش و رژیم دارویی هم کاهش نمی یابد.این افزایش وزن هم بخاطر افزایش اشتها و هم ناشی از تغییرات متابولیکی در بدن است.افزایش وزن خیلی زیرپوستی و بتدریج رخ میدهد و ما روانپزشکان که هر یکی دوماه یکبار مراجعینمان را میبینیم بیشتر از خودشان متوجه گرد شدن صورت و تغییرات وزنی آنها میشویم.سریعترین و پرسروصداترین میزان افزایش وزن در بین داروهای سروتونینی مخصوصا در خانمهای جوان متعلق به پاروکستین(Paroxetine) می باشد.
۷-سوءهاضمه
۸-سردرد که در بین ۱۸ تا ۲۰ درصد مصرف کنندگان رخ میدهد( اما این میزان سردرد تفاوتی با سردرد ناشی از دارونماها ندارد).بیشترین میزان ایجاد سردرد در بین داروهای سروتونینی متعلق به فلوکستین می باشد.
توجه داشته باشید که اتفاقا در خیلی از مبتلایان به سردرد میگرنی و یا سردرد تنشی، این دارو می تواند بعنوان یک داروی پیشگیری کننده از سردرد بکار میرود.
۹-خمیازه:خیلی از مصرف کنندگان داروهای سروتونینی ازینکه در طول روز خمیازه های طولانی و متعدد می کشند شاکی هستند.این خمیازه ها هیچ ربطی به خستگی و یا کمبود خواب شبانه ندارند بلکه ناشی از تاثیر دارو بر ناحیه هیپوتالاموس مغز می باشد
۱۰- تاثیر بر قند خون: داروهای سروتونینی ممکن است در ابتدا باعث کاهش شدید قند خون گردند بنابرین بیماران دیابتی باید مراقبت شوند.اما در دراز مدت قضییه برعکس میشود و قند خون مصرف کنندگان داروهای سروتونینی بالاتر میرود
۱۱-اضطراب :در ابتدای مصرف فلوکستین بیشتر دیده میشود ودر اس سیتالوپرام و پاروکستین کمتر دیده میشوند(و بنابرین این دو انتخابهای خوبی برای اختلال مخلوط اضطراب و افسردگی هستند).
۱۲-خواب آلودگی یا بیخوابی: واقعیت این است که برخی از داروهای سروتونینی موجب بیخوابی شبانه و برخی دیگر از آنها موجب خواب آلودگی روزانه می گردند.
۱۳-تعریق: برخی از مصرف کنندگان این دارو از عرق کردن زیاد مخصوصا شب هنگام بحدی که منجربه خیس شدن ملحفه ها میگردد شاکی هستند.این تعریق ربطی به دمای محیط ندارد و حتی در زمستان و هوای سرد هم رخ می دهد.مصرف یک تا دو میلی گرم ترازوسین (trazocin)در روز در کاهش این عارضه مفید است.
۱۴-کابوس و رویاهای شفاف و زنده:بیشتر مراجعینی که این دارو را مصرف می کنند از دیدن خوابها و یا کابوسهای شلوغ و شفاف و زنده شاکی هستند.همچنین بعضی ها از دندان قروچه ،بیقراری پاها و میوکلونوس شبانه و تعریق در خواب شکایت دارند.
۱۵-تشنج معمولا در مصرف کنندگان داروهای سروتونینی دیده نمیشود مگر زمانی که دوز مصرف خیلی بالا باشد مثلا ۱۰۰ میلی گرم فلوکستین ( پنج کپسول فلوکستین).
احتمال تشنج فقط یکدهم تا دودهم درصد میباشد که این مساوی احتمال تشنج با دارونماها(پلاسبو) هم هست.
۱۶-عوارض آنتی کولینرژیک( شامل:خشکی دهان_یبوست _خواب آلودگی).سرترالین این عارضه را ندارد و این عوارض فقط با پاروکستین ممکن است دیده شوند.اما خشکی دهان را همه داروهای سروتونینی دارند که ارتباطی با اثر آنتی کولینرژیکی آنها ندارد.
۱۷-عوارض خونی:داروهای سروتونینی عوارض خونی خاصی ندارند فقط ممکن است گاهی دچار دیربند امدن خونریزی ویا کبودی پوست ناشی از عدم کارکرد صحیح پلاکتهای انعقادی گردند که بهتر است در اینجور مواقع آزمایشهای انعقادی خون (BT) چک شوند.اگر کسی این داروها را همراه با آسپیرین یا دلروهای ضدانعقادی میخورد این احتمال ممکن است بیشتر گردد.همچنین کسانیکه داروی سروتونینی را همراه با داروهای مسکن و ضد درد برای آنها تجویز شود.(معروف به NSAID ها)مانند پیروکسیکام_بروفن _ دیکلوفناک مصرف میکنند احتمال خونریزی معده وجود دارد و بهتر است داروی ضد اسید معده مانند پنتوپرازول پیشاپیش تجویز شود.
۱۸-تاثیر بر نمک خون(سدیم): بعصی از مصرف کنندگان داروهای سروتونینی مخصوصا سالمندان دچار سندروم ترشح نابجای هورمون ضدادراری (SIADH)می شوند و میزان سدیم خون آنها پایین می آید.این سندرم منجربه تهوع استفراغ گیجی و تغییرات شخصیتی می گردد
ب– عوارض طولانی مدت:
۱- کاهش میل جنسی و کاهش ارگاسم و ارضا در هر دوجنس زن و مرد.متاسفانه این مشکل در هشتاد درصد مراجعین بوجود میاید و تا زمانی که مصرف دارو ادامه دارد، این اختلال هم وجود دارد.برعکس خیلی از عوارض که بتدریج از بین می روند و بدن نسبت به آنها مقاومت پیدا میکند این عارضه متاسفانه تا زمان مصرف دارو ادامه دارد.
برای حل این مشکل روشهای زیر پیشنهاد میشود:
الف- تعویض با یک داروی سروتونینی دیگر.
ب- اضافه کردن قرص بوپروپیون(Bupropion).
ج- اضافه کردن قرص میرتازاپین(Mirtazapin).
۲- حمله ی سرخوشی (مانیا) :که بصورت افزایش انرژی،پرسرعت شدن کلام و تفکر،رفتار بی پروا ،گستاخی و ماجراجویی جدید و عجیب،احساس نشاط بینهایت،خلق تحریک پذیر،بیخوابی،ولخرجی و افزایش تمایلات جنسی خود را نشان می دهد.
۳-تغییر غیرعادی در خلق و رفتار.
۴-تاری دید،دید تونلی،چشم درد،تورم چشم،دیدن هاله اطراف اشیا که همه ی اینها احتمال وجود آب سیاه یا گلوکوم را مطرح می کنند.
۵-اگر دچار کبودی ،مشکل در تنفس،تورم صورت و لب و زبان و گلو شدید یعنی شما دچار آلرژی شده اید و سریعا باید به بیمارستان مراجعه نمایید.
-علایم مسمومیت:
در صورت خوردن تعداد زیادی قرص و مسمومیت با آن( چه اشتباهی و چه به قصد آسیب زدن به خود ) فورا فرد مبتلا را به مرکز درمان مسمومیتهای دارویی (در تهران: بیمارستان لقمان ) برسانید.
-تداخلات دارویی:
-بیشترین تداخلات دارویی در داروهای سروتونینی متعلق به داروی فلووکسامین است.و داروهای سرترالین،سیتالوپرام و اس-سیتالوپرام کمترین تداخلات دارویی را دارا هستند.
مصرف همزمان داروهای سروتونینی با زولپیدم ممکن است منجر به افزایش احتمال ایجاد توهم ناشی از زولپیدم گردد.
– مصرف همزمان این دارو با مسکنها( مثل بروفن و دیکلوفناک و…) ممکن است منجر به خونریزی معده گردد.( داروهای سروتونینی ممکن است مانع عملکرد صحیح پلاکتها گردند).
-این دارو اثر تاموکسیفن را کم می کند.
– مصرف همزمان با داروهای مهار کننده MAO منجر به بحران فشار خون میگردد( تا ۱۴ روز بعد از تجویز MAOها مراقب باشید).
-مصرف همزمان بالیتیوم ،ال تریپتوفان،MAO ها،و هر دارویی که حاوی سروتونین باشد ممکن است منجر به سندروم سروتونین گردد.
– تجویز همزمان سرترالین فلوکستین پاروکستین با داروهای سه حلقه ای ممکن است منجر به افزایش سطح سه حلقه ایها و احتمال مسمومیت با آنها گردد.
-این داروها مخصوصا فلووکسامین وقتی همراه با کلوزاپین تجویز شوند احتمال تشنج را بالاتر می برند.
-مصرف همزمان فلوکستین یا پاروکستین با ضد دردهای مخدر مانند کدیین موجب کم شدن تاثیر ضد درد آنها میگردد.
– رهنمودهای کلی در مصرف داروهای اعصاب:
۱– توجه داشته باشید که تمام داروهای روانپزشکی فقط بنابر تشخیص یک روانپزشک که از مکانیسم اثر آنها و از نحوهٔ تعامل نروترانسمیترها و رسپتورها در سلولهای عصبی آگاهیِ کامل داشته و برآنها مسلط است قابل تجویز است و مصرف خودسرانهٔ داروها آن هم فقط با کسبِ اطلاعات سَرسَری از صفحات اینترنتی و یا توصیههای ناقصِ دانشجویی و یا با الگو گرفتن از نسخهٔ سایر بیماران و تهیه آنها از مراکز غیر مجاز خیابانی، بسیار خطرناک است و عواقب آن قابل پیش بینی نیست.
۲-همچنین در جریان باشید که سود و زیان یک دارو را باید در مقایسه با یکدیگر بسنجید و به صرف وجود یک عارضهٔ کوتاه مدت، خودتان را به اشتباه از مصرف دارویی که میتواند سرنوشت خلق و رفتار و شخصیت شما را تغییر داده و به سمت یک زندگی سالم و پر از آرامش سوق دهد، محروم نکنید.
۳-داروهای اعصاب را همراه با آب میوه مخصوصا آب گریپفروت…آب انار…نوشیدنیهای انرژی زا…چای سبز…قهوه…شیر…دوغ مصرف نکنید چون ایجاد تداخل می کنند.
نویسنده: دکتر پرویز علی وردی (روانپزشک)
-تلفن وقت دهی ۸۸۵۵۶۹۴۶( از مشاوره یا پاسخ از طریق تلفن معذوریم)
-وبسایت: www.parvizaliverdi.com
سلام آقای دکتر. بنده به دلیل مشکل اضطراب و استرسی که در صحبت کردن در جمع دارم به روانپزشک مراجعه کردم که ایشون فلوکستین ۲۰ برای من تجویز کردن. حدود ۲ ماه مصرف کردم که در اواسط دوران مصرف احساس اعتماد به نفس بیشتری میکردم اما در اواخر دوباره حالات اضطراب تشدید شده بود و حتی یه کم اخلاقم دو قطبی شده بود. بعضی روزها خیلی سرحال بودم و بعضی روزها اصلا دوست نداشتم با کسی صحبت کنم.
حالا بعد از این دو ماه که دکترم از شهر ما رفته بود رفتم پیش یه دکتر دیگه که ایشون سرترالین ۵۰ و پروپرانولول واسه بنده تجویز کردن.
حالا به نظر شما این از فلوکستین بهتره؟
و سوال بعدی این که از نمونه های خارجی که تو بازار وجود داره از آلمان، اسلوونی و ایتالیا کدوم نوعش بهتره؟
تشکر از سایت خوبتون
همشون خوبن چه ایرانی چه خارجی،من هنوز تفاوت عمده ای بینشون ندیدم،البته بعضیها بطور تلقینی و بخاطر گرونتر بودن قرصهای خارجی فکر میکنند اونها موثرترند ولی بنظر من تفاوتی نیست
البته اگر ویزیتورهای شرکتهای دارویی این نوشته رو بخونند ناراحت میشن و اعتراض میکنند
سلام در مواردی که افسردگی واضطراب باقطع دارو عود کرده و چنیدین بار هم این اتفاق افتاده داروهای سرتونینی تا چه مدت باید استفاده شوند که اطمینان پیدا کنیم عود نمیکند؟
اینجور مواقع نیاز به یک داروی مکمله،مثلا روانپزشکها از لیتیوم ،قرص عصاره تیرویید،لاموتریژین و….استفاده میکنند
سلام
ایا امکان داره که فلوکستین بعد از گذشت شش ماه به حداکثر تاثیر برسه یعنی یعد از دوماه یا سه ماه باز هم تاثیر بهبودی بیشتر داشته باشه؟
اگر روی یک قرص بمونید بهتره،امکان چیزی که میگید هست
سلام. ممنون از سایت خوبتون و راهنمایی هاتون.
ایا عوارض دارو های ضد افسردگی مثل میل جنسی پس از تموم شدن دوره ی درمان تماما برطرف میشه؟
بله
سلام اقای دکتر.
بعد از شروع مصرف دارو چقدر زمان میبره تا اثر گذاری دارو به حداکثر خودش برسه.یعنی بعد از اون تاثیرش ثابت بمونه و دیگه تاثیری در بهبودی نداشته باشه
اگه فرد احساس بعد از این مدت احساس بهبودی کامل نکرد. باید دوز دارو زیاد بشه یا زمان مصرف طولانی تر بشه؟
ممنون
برا هر دارو فرق داره بعضی دو هفته بعضی چهار بعضی شیش ماه
اگر موثر نبود دوز دارو دو برابر بشه
اگر باز موثر نبود یا عوض بشه یا داروی کمکی کنارش شروع بشه
سلام مادر من نزدیک به بیست ساله که بیماری روحی داره تا حالا سه بار در بیمارستان اعصاب و روان بستری شده و بهش شوک هم زدن الان و تو این مدت داروهای زیادی روش امتحان کردن اما در حال حاضر سیتالوپرام ۴۰ بهش میدن البته نزدیک پنج شیش سالیه که سیتالوپرام مصرف میکنه خودش میگه وقتی میخورم خیلی بهتره الان کلا نزدیک بیست ساله که دارو مصرف میکنه خواستم ازتون بپرسم تا کی درمان داروییش ادامه بدیم؟
تا وقتی لازم باشه چون بیماری مادر شما از نوع مزمنه
سلام خسته نباشین اگه کسی که سه بار اقدام به خودکشی کرده و دکتر افسردگی خیلی شدید رو تشخیص داده و داروهای ابیلیزول ده روزی دوتا سیتالوپرام ۴۰ وپروپانول ۲۰ روزی سه تا تجویز کرده که افکار خودکشیش از بین رفته دیگه برای این فرد طول دوره درمان چه مدت باید باشه که دیگه مطمین باشه افکار خودکشیش برنمیگرده؟
خب هر سه ماه باید توسط پزشکتون ارزیابی بشید اگر خوب شده باشید بشرط اینکه از نوع عود کننده نباشید میشه قطع کرد
با سلام و خسته نباشید و با تشکر از اینکه اینقدر با حوصله به سوالات جواب دادین???
من یه پرستارم حدود پنج ساله اورژانس بیمارستان شهرستان کار میکنم متأسفانه یه مدتیه خیلی زود عصبی میشم ولی به قولی خودخوری میکنم و مشکل دیگم اینه چون شیفت شب هم زیاد دارم ریتم خوابم بهم خورده گاهی وقتا که شیفت نیستم تا نزدیکای صبح خوابم نمیبره اگه امکانش هست راهنماییم کنین مرسی
خب داروهای سروتو نینی براتون خوبه
برا خواب هم که گاهی بخورید گاهی نخورید زولپیدم خوبه
سلام.من شخصیت مهرطلب دارم برای کسی که دوسش دارم خیلی انرژی میزارم و چون جوابی دریافت نمیکنم خیلی دلگیر میشم.الان رابطم تموم شده و احساس افسردگی میکنم فکر میکنم کسی دوسم نداره و همش زود گریم میگیره ۲ماه سیتالوپرام۴۰ مصرف کردم با تجویز پزشک حس میکنن فایده ای نداشت.بنظرتون سرتالین حالم رو بهتر میکنه؟. پسر ۲۹ ساله هستم
نه فرقی ندارن چون اصلا دارودرمانی مشکلی از شما حل نمیکنه
Iلطفا بگید من باید چیکار کنم ؟ حال روحیم اصلا خوب نیست
چه انتظاری دارید من که شمارو نمیشناسم،حضوری به ی پزشک مراجعه کنید
سلام و وقت بخیر جناب دکتر
من ۳۳ سال دارم و حدود ۳ سال هست که برای درمان مشکلم که فکر می کنم افسردگی هست به چند پزشک اعصاب و روان مراجعه کردم. این که میگم فکر میکنم چون از سال آخر دبیرستان افت شدید در درس و خلق مواجه شدم. به عبارتی علایم افسردگی رو پیدا کردم و این موضوع تا چند سال اذامه داشت و باعث عدم پیشرفت در کار و زندگیم…راستش خودمم از مشکلم و راه درمانش مطلع نبودم تا این که ۳ سال پیش برای درمان به روانپزشک مراجعه کردم.. ایشون برام قرص های ضد افسردگی و اضطراب تجویز کردند…البته اون موقع علائم اصلی افسردگی مثل غم رو نداشتم فقط عوارض اون مثل بی خیالی عدم تمرکز و بی برنامه بودن در من موندگار شده بود. یه مدت داروها رو مصرف کردم ولی تغییری درروحیه ام ایجاد نشد. خلاصه این که از یک سال پیش به روانپزشک معروفی در اصفهان مراجعه کردم و ایشون قرص های آسنترا ۱۰۰ نورتیریپتیلین ۲۵ ولبان ۷۵ و پروپرانول رو تجویز کردن که از پارسال تا یک ماه پیش مصرف کردم.. باز هم تاثیرش رو در خودم احساس نمی کنم..اصلا نمی دونم حالت طبیعی و آدم سالم چطور باید باشه..دوستام میگن کم انرژی و خجالتی هستم..تو جمع هم اضطراب پیدا میکنم..فکر میکنم روان درمانی بیشتر کمکم میکنه.. البته چند جلسه رفتم ولی پیگیر نبودم. قصد قطع مصرف داروها رو هم نداشتم…فقط مراجعه به داروخانه رو پشت گوش انداختم و… البته دوست ندارم این همه دارو مصرف کنم با توجه به این که تازگی صورتم به آفتاب حساس تر شده و زیاد لک میشه.. فکر میکنم از عوارض قرص ها باشه..همینطور اختلال خواب داشتم که با قطع مصرف بی نظمی در زمان خوابم بیشتر شد. از طرفی فکر میکنم خوردن قرص ها مانع افسردگی مجدد میشه.. با این تفاصیل به نظر شما لازم هست دارو مصرف کنم و کدام قلم؟
ممنون که راهنمایی میکنید 🙂
اون علایم بی خیالی و عدم تمرکز و بی برنامه بودن ،در کنار افسردگی احتمال اختلال بیش فعالی رو هم به ذهن آدم میاره….
ولی بهر حال ریشه ی مشکل شما در نوع شخصیت خاص شماست که بهش میگن اختلال شخصیت گروه c
دارو بیشتر از سی چهل درصد نمیتونه به شما کمک کنه و شما باید روی شخصیتت کار کنی و خودتو قوی کنی،باید یاد بگیری خوب زندگی کنی و از زندگی لذت ببری.باید ببینی یه جوان ۳۳ ساله ی امروزی چیکار میکنه،اهدافش چیه،چه فعالیتهایی داره،سعی کن تو هم همون کارها رو بکنی حتی اگر در خودت تمایلشو حس نمیکتی،چون از ده سال دیگه حسرت تمام زندگیهایی که نکردی ناگهان به ذهنت هجوم میاره و بخاطر فرصتهایی که از دست دادی خودتو نمیتونی ببخشی….تازه اونموقع است که افسردگی واقعی سراغت میاد،قدر ثانیه به ثانیه عمرتو بدون تا از دست نرفته…بدو
از نظر دارویی همین داروهای سروتونینی برات کافیه
یه روانشناس خوب و آگاه هم پیدا کن(کمه البته)
سلام
ممنون دکتر که به این سرعت و دقت جواب میدید. کاش می تونستم حضوری خدمتتون برسم… پزشکایی که تا به حال مراجعه کردم چندان سوال نمیکردن و در مورد مشکلی که دارم صحبت…بیشتر همون نوشتن نسخه بود و این که به روانشناس مراجعه کن…تا به حال در مورد بیش فعالی حرفی نزده بودن و خودمم فکر نمی کردم این مشکل رو داشته باشم چون خیلی آرومم در رفتار و انجام کارها و به ندرت عصبانی میشم.. الان که علائمش در بزرگسالان رو خوندم دیدم که تعدادیش در من هست مثل:
اجتناب از کارهایی که احتیاج به تمرکز فکری دارند
فردا فکنی
مشکل در شروع وظایف و کارها
مشکل در سازمان دهی جزئییات مورد نیاز برای انجام وظایف
مشکل در پیش بردن چند کار به صورت همزمان
عدم توانایی در مدیریت زمان و عدم توانایی در فهمیدن گذر زمان
درنگ در اجرا
تأخیر در توقف، پریدن هواس و تمرکز از یک وظیفه به وظیفه دیگر (از ویکی پدیا 🙂
علائم اختلال شخصیت نوع c رو هم خوندم..همینطور هست که فرمودید..البته الان نسبت به سال های قبل بهتر شدم وابستگی زود رنجی و جمع گریزی م کمتر شده.
این که فرمودید داروهای سروتونینی کافیه منظورتون کدام قرص هست.. می خوام فقط سرترالین مصرف کنم..کافیه؟ در ضمن چند شب به خاطر اختلال خواب قرص آلپرازولام ۰٫۵ خوردم که راضی بودم..می تونم ادامه ش بدم؟
اگر روانشناس خوب تو اصفهان می شناسید لطفا معرفی کنید که مراجعه کنم.
خیلی خیلی ممنون که وقت میگدارید و پاسخ میدید..فکر میکردم مشاوره از راه دور نتیجه ای نداره.. الان ارتباط با شما از مراجعات حضوری برام بهتر بوده.. جدا از این که هزینه ویزیت هم پرداخت نکردم 🙂
در ضمن سایت خوبی دارید با مطالب خوب تر..خدا خیرتون بده.
تشکر از پاسخگوییتون(یعنی من الکی ۳سال اینقدر دارو خوردم؟؟.یعنی اون دکتره بی سواد بوده؟)
این حرفا چیه آخه،به دکتر چه ربط داره؟همه ی ما باید وقتی اختلال پیدا میکنیم همه جانبه روی خودمون کارکنیم .کلاس بریم،مشاوره بریم،ورزش کنیم،مطالعه کنیم،سفر بریم،خودسازی کنیم.
مشکل روحی،عفونت گلو نیست که با یه انتی بیوتیک درمان بشه،دارو حداکثر پنجاه درصد کمک میکنه.یه روانپزشک تو یه ویزیت یک ربعه جز تجویز دارو چیکار میتونه بکنه مگه!
شما تا زمانی که پیش دکتر بری و از مشکلاتت بگی ایشونم دارو میده ولو تا آخر عمر
ایراد از شماست که روشهای غیر دارویی رو امتحان نمیکنی
موفق باشی انشالا
سلام
من ۴۵سالمه و شغل حساسی دارم از صحبت در جمع هنگامی که به صورت رسمی باشه دلهره و تپش قلب میگیرم در ضمن بعد از ساعت اداری نیز استرس دارم و مصرف سیگارم نیز زیاد شده تو خونه نیز کم طاقت شدم و دایم با همسرم بگو مگو دارم صبحها خیلی سخت از رختخواب بیرون میام و خسته ام و میل به رفتن سرکار ندارم و اولین کاری که میکنم آتش زدن سیگاره اون هم بدون خوردن صبحانه از روزهای تعطیل هم لذت نمی برم چون منتظر تمام شدن اون روزها هستم که باید دوباره برم سرکار و دوباره استرس و اضطراب نمی دونم چه کنم بیشتر برگزاری جلسات مرا آزار میده و دائم ذهن منو مشغول کرده چون اضطرابم را زیاد میکنه چه کنم ؟ چه دارویی برام مناسبه ؟
بنظر میاد شماsocial phobiaداری .با دارو درمانی بعلاوه رفتار درمانی خیلی بهتر میشی.وقتتو تلف نکن حضوری به روانشناس و روانپزشک شهرتون مراجعه کن.تردید نکن
باسلام مجدد،دکتر عزیز جواب این حقیر را ندادید دوباره مشکلم را مینویسم بنده سه سال پیش بخاطر اینکه موقع عصبانی شدن یا حتی یک بحث ساده بدنم شل میشود وتپش قلب عجیبی میگیرم واحساسی دارم شاید بدتر ازمرگ به روانپزشک مجربی مراجعه کردم وایشان۱۰جلسه الکترو شوک را پیشنهاد داد که به خاطر مشکل مالی نپذیرفتم وداروهای ذیل را تجویز کردند که تا به امروز میخورم فلوکستین۲۰/پروپرانول۱۰صبح وشب/بوسپیرون۵صبح وشب،بهتر شدم ولی ن خوب. بخاطر شغل وکالت دائم باید با همه بحث کنم از سرباز کلانتری گرفته تا قاضی.من برای قبولی در این شغل ۴سال وقت گذاشتم ونمیخوام به این راحتی از دستش بدم به نظر شما اسنترا برام خوبه یا الکترو شوک.انشالله در حیرانی قیامت،بی استرس باشد.یاعلی
هیچکدوم ،با این شرح حال بنظرم دارویی مثل دپاکین اگر در صلاحدید پزشکتون باشه بهتره..ولی کسی که حضوری شمارو معاینه میکنه بهتر میتونه نظر بده .نظر دیگه ای ندارم.در پناه حق باشید
سلام دکتر. برا برطرف شدن مشکل بیدارشدن در نیمه های شب بدون نیاز به خواب مجدد که در طی مصرف سرترالین پیش میاد چه داروی کمکی رو پیشنهاد میکنید واقعا کلافه شدم ممنون
زولپیدم یا ملاتونین
ممنون از پاسختون
کاش در مورد ترنسکشوال ها هم مطلب بزارید
کسانی مثل من که باید همیشه اسیر بمونن و بجنگن با خودشون و.زندگی
گاهی حتی میترسم عقلم رو از دست بدم
دیگه فراموش کردم کی هستم و چی دوست دارم
چی بگم والا …مشکل شما بیشتر اجتماعی و فرهنگیه…اینجا و خیلی کشورهای دیگه پذیرفته نمیشید…اگر یک کشور دیگه بودید مشکلاتتون کمتر بودید